Δευτέρα 30 Μαΐου 2016

Όνειρα


Σώματα αρματωμένα με πανοπλίες
καρδιές θωρακισμένες 
από του κόσμου τους μαύρους κολασμένους
ένας κλοιός που γίνεται φυλακή.
Νους και ψυχή ελεύθερα δραπετεύουν
γίνονται ένα με τον άνεμο και αλητεύουν
Όνειρα και πεθυμιές
σαν ξεστρατισμένα παιδιά
προκαλούν με πάθος τη ζωή
τρέπονται σε φυγή μα πουθενά δεν οδηγεί
και κολυμπούν στο έρεβος
στου σκοταδιού το αμίλητο ποτάμι
Όνειρα χλωμότερα κι από το θάνατο
ζωντανεύουν όταν λάμψει το φως
αυτό το αρχέγονο φως 
που πάντα είναι μέσα μας
κι αντιστέκεται σε ο,τι προσπαθεί
να μας σταματήσει να ονειρευόμαστε.


 

Τετάρτη 25 Μαΐου 2016

Κάστρα (Θεσσαλονίκης)

Μάτια που χάσκουν
μέσα απ΄τις μεγάλες κόγχες τους
τα Κάστρα
συνεχίζουν να γράφουν ιστορίες
ιστορίες παιδιών
που ακόμα παίζουνε κρυφτό
και χτίζουν τον ερωτά τους στα ψηλά
σαν αιώνιοι κατακτητές
Στολίζονται οι ράχες τους
με κυκλάμινα που ανθίζουν
στη μαζεμένη σκόνη των καιρών
ποτισμένα με τις σταγόνες της ομίχλης
Γράφουν ιστορίες ζευγαριών
που θέλουν να αιχμαλωτίσουν
τις στιγμές που φαντάζουν αιώνες
μ' ένα νυφικό και μια ανθοδέσμη
ένα κοστούμι και μεταξωτές κάλτσες
Οι δαμασκηνιές άνθισαν
δίνουν ζωή στα νεκροζώντανα κάστρα
και μας θυμίζουν πως η Άνοιξη
είναι μια σύντομη χαρά
στην αιωνιότητα που στέκεται
και μας κοιτά μέσα από τις πολεμίστρες.


Σάββατο 21 Μαΐου 2016

Φωτεινά αστέρια

Η ζωή μας κουκκίδα αιωρούμενη
στο άπειρο του σύμπαντος
του κατοικημένου από αστερόσκονη.

Κάποια λιγοστά αστέρια
ακτινοβολούν τη λαμπρότητα της γαλήνης
και μαγεύουν τους ονειροπόλους της γης
στα μοναχικά τους ταξίδια παγιδεύοντας το σκοτάδι.
Φωτίζουν τους οδοιπόρους
στις επώδυνες διαδρομές της ματαιοδοξίας
Ουράνιοι δρόμοι ανοίγονται
για να φωτίσουν και να διώξουν
τους άφατους ιριδισμούς της θλίψης
Ξεχωριστά καντηλέρια του αστερόκοσμου
αγγίζουν απαλά τις χορδές κάποιων ψυχών
κάνοντάς τες να χαμογελούν και να τραγουδούν
το θαύμα της ζωής ....το θαύμα της αγάπης
Υπάρχουν ακόμα αστέρια!
Κι αν θα βρούμε έστω ένα
το δικό μας αστέρι
το κρατάμε καλά φυλαγμένο
στης ψυχής μας τα βάθη.


 

Τετάρτη 18 Μαΐου 2016

Θάλασσα και φεγγάρι


Μια θάλασσα ......όλη η ζωή μου
κι ένα φεγγάρι νιόφερτο που ακουμπούν τα όνειρά μου.
Σιωπές γεμάτες αγάπη
χτίζουν φωλιά στα όνειρα
αυτά που πάντα είναι απατηλά
και ξέμειναν κρεμασμένα στα κλαδιά των δένδρων
σαν τα τάματα στον Άγιο .....που περιμένουν το θαύμα!!
Το φεγγάρι χαμογέλασε
και μου έδειξε μια ελπίδα
κρεμασμένη στο πιο ψηλό κλαδί
Φόρεσα την υπομονή μου.
Το δένδρο άνθισε και μου δίδαξε
το θαύμα της αγάπης του Θεού.
Η ψυχή γαλήνεψε!!




Τρίτη 17 Μαΐου 2016

Η μορφή σου

Ανάλαφρα χρώματα ... ανόθευτα της ψυχής
αναδύουν αγνές ευωδιές
σαν της μουσκεμένης γης από τα πρωτοβρόχια
και του γιασεμιού την Άνοιξη.

Μια καρδιά κρυμμένη
στο ζεστό κουκούλι του έρωτα
αγωνιά να πετάξει με τα πολύχρωμα φτερά της πεταλούδας
και να φιλήσει τις εύθραυστες παπαρούνες
που κοκκινίζουν τη βαθιά σιωπή.
Το φεγγάρι απλώνει την ασημιά σκιά του ανάλαφρα
να μην ταράξει το γαλήνιο της θάλασσας.
Η καρδιά ελεύθερη τραγουδάει
έναν έρωτα επίγειο
και ντύνει το όνειρο με τη μορφή σου!!!

Δευτέρα 16 Μαΐου 2016

Ένα όνειρο ευχή


Δολοφονημένος ο ΄μέχρι τώρα χρόνος
αναλωμένος σε πράγματα ανούσια.
Βασανισμένος σκλάβος του σκουριασμένου χρόνου
ο αιθεροβάμων εαυτός μου
ζητάει να βρει τη λύτρωση
στους ανέγγιχτους καρπούς
μιας ψυχής που αναδύει
γλυκιά αξόδευτη αγάπη.
Στον ανελέητο ήχο της σιωπής
μέσα στο αδειανό δωμάτιο
ακούω τον αντίλαλο της μοναξιάς.
Μουδιασμένο το κορμί και το μυαλό
με κρυφούς αειθαλείς καημούς
περιμένουν ένα χνάρι πνοής
που θα δώσει φτερά στην ψυχή
και θα σκορπίσει τους πιο σκοτεινούς φόβους
που φώλιασαν στην καρδιά μου.
Η ελπίδα που αρνείται πεισματικά το παρόν γίνεται φάρος
και το όνειρο γίνεται ευχή.

Τετάρτη 11 Μαΐου 2016

Στα ριζά της καρδιάς μου
έχουν ανθίσει λουλούδια και υπάρχουν μπαξέδες
έχει πέσει ένας γόνιμος σπόρος
και σιωπηλά λουλούδια δίνουνε χρώμα
σ΄έναν ανεφάνταστο ουρανό
και μια γη διψασμένη
γεμάτη μενεξέδες και κρίνα
σε μια σιωπηλή πομπή θαυμάτων
Βυθισμένοι πόθοι ποτίζουν την αγάπη
κι ο ήλιος τραγουδάει την ελπίδα
που γελάει σαρκαστικά
διώχνοντας τους άφατους ιριδισμούς της θλίψης
Αγνές ευωδιές ραντίζουν τον εύθραυστο ουρανό
με μια θέληση να ξεδιψάσουν
με ερωτοσταλιές οι φυλλωσιές του νου μου.


Μπαξέδες

Στα ριζά της καρδιάς μου
έχουν ανθίσει λουλούδια και υπάρχουν μπαξέδες.
Γόνιμοι σπόροι φυτρώνουν
και σιωπηλά λουλούδια δίνουνε χρώμα
σ΄έναν ανέφελο ουρανό και μια γη διψασμένη
γεμάτη μενεξέδες και κρίνα
σε μια σιωπηλή πομπή θαυμάτων.
Βυθισμένοι πόθοι ποτίζουν την αγάπη
κι ο ήλιος τραγουδάει την ελπίδα
που γελάει σαρκαστικά διώχνοντας
τους άφατους ιριδισμούς της θλίψης.
Αγνές ευωδιές ραντίζουν τον εύθραυστο ουρανό
με μια θέληση να ξεδιψάσουν
με ερωτοσταλιές οι φυλλωσιές του νου μου.!!