Τετάρτη 29 Ιουνίου 2016

Της ελπίδας το νησί


Σαν άλλος Οδυσσέας στον νησί των Σειρήνων
ναυάγησα στης ελπίδας το νησί.
Αδύνατη η φυγή μου
ξονειρεύτηκε το όνειρο.
Ανελέητος ο ήχος των παφλασμών της θάλασσας
θρυμματίζει στα τυφλά τη σιωπή μου
Ο υγρός παράδεισος γύρω μου σβήνει τα όνειρα
που έπεσαν μέσα του σαν τους φλεγόμενους κομήτες
Ο απέραντος ορίζοντας με το λιανό φεγγάρι
κάνει το κορμί μου να λυπάται.
Μια ώριμη υπομονή
συντροφεύει τη μοναξιά μου/.
Άλαλη η ύπαρξή μου βρίσκεται
μες στη συνήχηση του απείρου
και ο νους σαν το μικρό παιδί ζωγραφίζει
με την οξύνουσα ομορφιά της χαραυγής
μια ζωή που φοράει γαλάζια όνειρα
και τρέχει με τον αγέρα!!



Δευτέρα 27 Ιουνίου 2016

Το αστέρι


Το αστέρι που φώτισε τον ουρανό μου
λάμπει από την ίδια θέση στο στερέωμα τ΄ουρανού/.
Είναι το αστέρι που λάμπει και θα λάμπει
όσο συννεφιασμένος κι αν είναι ο ουρανός
κι ας κρύβεται κι ας χάνεται για λίγο.
Οδοιπόρος στους λαβύρινθους της σκέψης
περιμένω το βράδυ να μου φωτισει τα μοναχικά βήματά μου
και να σκορπίσουν τα γκρίζα σύννεφα
που βρέχουν αναμνήσεις
ανοίγοντας το δρόμο
σε όμορφες περιπλανήσεις
γεμάτες γαλανά αληθινά όνειρα
όνειρα που βλέπουν τα μάτια της ψυχής
με τη βαθιά σιωπή τους
όνειρα που κάνουν οι αιώνιοι ρομαντικοί .
Απλώνω το χέρι μου στον κήπο τ΄ουρανού
και κάνω μια ευχή!!




Παρασκευή 3 Ιουνίου 2016

Πρέπει και θέλω


Μέσα στο κεφάλι μου καλά κρυμμένος
ο άλλος μου εαυτός.......
αυτός που έχει όλα τα θέλω.
Απ΄έξω ο εαυτός μου με τα πρέπει
άβουλος
υποταγμένος
ακολουθεί το δρόμο
ασθμαίνοντας
που άλλοι χαράζουν
και τον βάζουν στις ράγες
της ταχείας
δεν έχει στάσεις για τα θέλω
δύσκολο να λιποτακτήσουν.
Η ταχεία τρέχει
πήρα θέση στο παράθυρο
τρέχει.............

Πέμπτη 2 Ιουνίου 2016

Στιγμές

Μικρές οι ζωές μας
κι όλος εκείνος ο έρωτας
που κυλάει απ΄τα χέρια μας
σαν κινούμενη άμμος της θάλασσας
σαν την άμμο στην κλεψύδρα
τελειώνει γρήγορα
δεν καταλαβαίνεις την αρχή του
καταλαβαίνεις μόνο το τέλος του
Γλυκόπικρη γεύση
και πάλι από την αρχή
Η άμμος του αιώνιου χρονόμετρου
Ο έρωτας στις μικρές ζωές μας
Στιγμές



 

Νέοι

Νεκροζώντανες φιγούρες
διαβάτες με άδεια βλέμματα και βήμα βιαστικό
Παραμιλητά και άσκοπες χειρονομίες
στο πουθενά......σύγχρονη επικοινωνία
με υπερσύγχρονα μέσα
τρέχουν να πιάσουν μια θέση
στον επίγειο παράδεισο
της ψεύτικης ευδαιμονίας
για να σκοτώσουν την ανία τους
να ρουφήξουν τον καφέ
πιστεύοντας πως παίρνουν
δόσεις οξυγόνου για το αύριο
και αύριο για το μεθαύριο
να ταξιδέψουν μέσα στα κυκλάκια του καπνού τους
αργός θάνατος
των αργόσχολων νέων
που τα όνειρά τους μπάρκαραν
σε χάρτινο καράβι
και ναυάγησαν στο πρώτο τους ταξίδι
ένας <<τιτανικός>>
που το όνομά του ήταν <<ΕΛΛΑΔΑ>>
...............και ήταν όλοι νέοι !!!!!