Τετάρτη 9 Νοεμβρίου 2016

Όνειρα


Σώματα αρματωμένα με πανοπλίες
καρδιές θωρακισμένες
από του κόσμου τους μαύρους κολασμένους
ένας κλοιός που γίνεται φυλακή
Νους και ψυχή ελεύθερα δραπετεύουν
γίνονται ένα με τον άνεμο και αλητεύουν
Όνειρα και πεθυμιές
σαν ξεστρατισμένα παιδιά
προκαλούν με πάθος τη ζωή
τρέπονται σε φυγή που πουθενά δεν οδηγεί
και κολυμπούν στο έρεβος
στου σκοταδιού το αμίλητο ποτάμι.
Όνειρα χλωμότερα από το θάνατο
ζωντανεύουν όταν λάμψει το φως
αυτό το αρχέγονο φως
που πάντα είναι μέσα μας
κι αντιστέκεται σε ο.τι προσπαθεί
να μας σταματήσει να ονειρευόμαστε.



Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου