Πόλη γεμάτη βουή κι αντάρα
Σκιές ντυμένες την ανθρώπινη φιγούρα με βλέμματα γεμάτα λαχτάρα
που φορούν τη χαρά και το γέλιο
τον πόνο και τη θλίψη.
Ψυχές διψασμένες για ζωή
Κορμιά πεινασμένα για έρωτα
Ιστορίες τρυφερές
σαν κόκκινες κλωστές
σ΄ένα ατέλειωτο μεθυστικό γιορτάσι
Ιστορίες απόγνωσης
σαν μαύρες κορδέλες
λες και προμηνύουν τη συντέλεια του κόσμου.
Φως και σκοτάδι.
Πόλη γεμάτη μνήμες
σε κρυφά περάσματα
και μεγαλόπρεπα κάστρα.
Ιστορίες δροσερές και φλύαρες
τις παίρνει ο αέρας στα διάφανα φτερά του
και τις μοιράζει στα τρίστρατα του κόσμου.
Μια πόλη που νανουρίζει
τα χρόνια που πέρασαν
στο άχρονο σύμπαν.
Μια πόλη φτωχομάνα
που αγωνιά για τα χρόνια που έρχονται!!!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου