Κάστρα (Θεσσαλονίκης)

Μάτια που χάσκουν
μέσα απ΄τις μεγάλες κόγχες τους
τα Κάστρα
συνεχίζουν να γράφουν ιστορίες
ιστορίες παιδιών
που ακόμα παίζουνε κρυφτό
και χτίζουν τον ερωτά τους στα ψηλά
σαν αιώνιοι κατακτητές
Στολίζονται οι ράχες τους
με κυκλάμινα που ανθίζουν
στη μαζεμένη σκόνη των καιρών
ποτισμένα με τις σταγόνες της ομίχλης
Γράφουν ιστορίες ζευγαριών
που θέλουν να αιχμαλωτίσουν
τις στιγμές που φαντάζουν αιώνες
μ' ένα νυφικό και μια ανθοδέσμη
ένα κοστούμι και μεταξωτές κάλτσες
Οι δαμασκηνιές άνθισαν
δίνουν ζωή στα νεκροζώντανα κάστρα
και μας θυμίζουν πως η Άνοιξη
είναι μια σύντομη χαρά
στην αιωνιότητα που στέκεται
και μας κοιτά μέσα από τις πολεμίστρες.