Δευτέρα 27 Ιουνίου 2016

Το αστέρι


Το αστέρι που φώτισε τον ουρανό μου
λάμπει από την ίδια θέση στο στερέωμα τ΄ουρανού/.
Είναι το αστέρι που λάμπει και θα λάμπει
όσο συννεφιασμένος κι αν είναι ο ουρανός
κι ας κρύβεται κι ας χάνεται για λίγο.
Οδοιπόρος στους λαβύρινθους της σκέψης
περιμένω το βράδυ να μου φωτισει τα μοναχικά βήματά μου
και να σκορπίσουν τα γκρίζα σύννεφα
που βρέχουν αναμνήσεις
ανοίγοντας το δρόμο
σε όμορφες περιπλανήσεις
γεμάτες γαλανά αληθινά όνειρα
όνειρα που βλέπουν τα μάτια της ψυχής
με τη βαθιά σιωπή τους
όνειρα που κάνουν οι αιώνιοι ρομαντικοί .
Απλώνω το χέρι μου στον κήπο τ΄ουρανού
και κάνω μια ευχή!!




Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου