Τα τζάμια έτριξαν
απ΄τη βαριά σιωπή
Η μοναξιά άκουσε τον αντίλαλό της!!!Ανελέητος ήχος η σιωπή
Ένα άδειο κουφάρι
με σφραγισμένα χείλη
που βγάζουν λυγμούς απόγνωσης
χωρίς δάκρυα, στην έρημη ΄κάμαρη
Μια ατέλειωτη σιωπή
που περιμένει να γεμίσει
το κωφάλαλο δωμάτιο με λέξεις
σε μια μάταιη φλυαρία
να δώσουν νόημα
στο απέραντο κενό
Φύσηξε πνοή ζωής
άνοιξε το παράθυρο.
Γέμισε η κάμαρη πουλιά
και φτερουγίζουν οι ελπίδες
Γέμισε η κάμαρη με άνοιξη
και χρωματίζονται τα όνειρα
Η καρδιά βρήκε τους χτύπους της
το σώμα ψάχνει την πηγή της ζωής
και τα μάτια ποτίζουν μια στέπα!!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου