Αλλάζοντας τη ρότα

Αυτό το εντός μου με τρομάζει
ξέρω πως υπάρχουν φόβοι
καλά κρυμμένοι αρχέγονοι
που ο.τι κι αν κάνω  
πέφτω πάνω τους.
Γωνίες αιχμηρές μου ματώνουν τα γόνατα
ξυράφια λεπίδες μου ματώνουν την καρδιά.
Κι εγώ επιμένω
να οδηγούμαι στο δύσβατο μονοπάτι
σαν να μη βλέπω άλλο δρόμο να ακολουθήσω.
Πετώντας πάνω από τα σύννεφα
ψηλά στο θόλο τ΄ουρανού
επιμένω και πιάνω τ΄αστέρια
που στα χέρια μου γίνονται αστερόσκονη
χωρίς ελπίδα να φωτίσουν
το σκοτεινό ουρανό του αύριο.
Μαζεύω την απελπισία μου
και συνθηκολογώ με τον ήλιο
που μου υπόσχεται μια νέα μέρα
αλλάζοντας τη ρότα του πεπρωμένου μου.