Μέσα στον ξέφραγο χρόνο
άνοιξα τις λευκές φτερούγες μου
και ψάχνω νά 'βρω ρότα μαγική
στο ατέλειωτο γιορτάσι της ζωής
στα τρίστρατα του κόσμου
να μοιραστώ τα μυστικά
μαζί μ΄αστέρια μακρινά
ξεφεύγοντας από τα πλάνα βρόχια
που άπλωσε το φεγγάρι
Αφήνω την καρδιά μου ελεύθερη
να λουστεί με του ηλιάτορα το φως
σαν θα χαράζει η αυγή
Κάνω την ελπίδα φάρο
σε ακατοίκητο ακρωτήρι
και δένω τα όνειρά μου στο μουράγιο
χρωματίζοντας τον ορίζοντα
μέχρι να γαληνέψει η φουσκοθαλασσιά
για να σαλπάρουν σε ήρεμα πελάγη
και η ψυχή να ροβολήσει
στο δρόμο προς το φως!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου